Links portret van Marianne ca. 1840 van onbekende schilder. (Bron: Mariannaoranska.eu)
In de 20ste eeuw herleefde de belangstelling voor het bijzondere leven van deze
Prinses Marianne. Daarbij werd de nadruk steeds meer gelegd op haar gedrag als een
"bevrijde" vrouw. De nadruk lag op de kritiek op sociale verhoudingen van
haar tijd en een romantisering van haar positie als een sociale buitenstaander: "Haar
innerlijke vrijheid en onafhankelijkheid waren de tijd ver vooruit',' Ze was een
intelligente, knappe, zelfbewuste en geëmancipeerde vrouw". Ook werd er
meer aandacht besteed aan haar rol als een kunstenaar en ondersteunster van plaatselijke
welzijn, zoals de oprichting van de Haagse liefdadigheidsfonds ter ondersteuning
van de armen (1829) en aan regionale en lokale waardering van tijdgenoten die tot
uiting komt in recente literatuur.
In Voorburg, waar ze zich gewijd heeft aan de ondersteuning van de armen, waren de
bouw van de pastorie en de zaal door haar gefinancierd, ze schonk een orgel aan de
Hervormde Kerk en was, nog bij haar leven, een plaatselijke cultus heldin. In de
stad wordt nog vandaag, in het museum van Leidschendam-Voorburg, veel aandacht besteed
aan haar leven. In 1998 was er een tentoonstelling gewijd aan haar: "Een prinses
in een dorp. Prinses Marianne in Voorburg ". In de Herenstraat staat een standbeeld
van Marianne gemaakt door mevrouw C. Gobius.
Op het gebied van kunst kan haar collectie in Erbach kan niet uitzonderlijk worden
genoemd. Haar meest opmerkelijke prestatie blijft toch de bouw van het paleis te
Kamenz in Silezië. Door die prestatie is ze uiteraard in de herinnering in het
Poolse Neder-Silezië blijven leven. In het jaar 2010 werd haar 200ste verjaardag
gevierd als het Jaar van Marianne van Oranje. Bij deze gelegenheid is zelfs een herdenkingsmunt
geslagen. Marianne was ook patrones van één van de scholen in Stronie
Slaskie en in de streek van Klodzko is een vereniging van haar bewonderaars opgericht.
(Bron: Een Dame uit Nederland) |
