|
De vlucht uit
Engeland van Prins Charles II in 1646 |
|
Toen de burgeroorlog uitbrak, vluchtte
Henrietta Maria naar Frankrijk, maar haar zoon James en zijn broer Charles bleven
bij hun vader. Na de nederlaag bij Marston Moor op 2 juli 1644 gingen de twee
kinderen naar Bristol, waar de 14-jarige Charles het bevel kreeg over het westen
van Engeland en Cornwall.
In 1645 werd de jonge Prins met zijn leger steeds meer het westen gedrukt door de
succesvolle troepen van Fairfax.
In februari 1646 bereikte hij Pendennis Castle en vertrok op 4 maart naar de Scilly
eilanden en op 16 april naar Jersey met de Proud Black Eagle en twee andere schepen.
Ze gingen voor anker voor Elizabeth Castle. Met Charles mee reisde een gevolg van
ca. 300 personen. Al deze mensen moesten gevoed worden door de eilandbewoners. Boeren
en vissers waren blij met de extra inkomsten die de aanwezigheid van de prins opleverde.
Dit nieuws bereikte al snel de Normandische kust en en de lokale markt van het eiland
werd volgepropt met schapen, kippen, kapoenen en geiten. |
Rechts: Charles II 14 jarige leeftijd.
Schilderij van William Dobson (1611-1646). (Coll. Royalcollections.org.uk) |
|
De slag bij Marston Moor op 2 juli
1644. Schilderij van Jon Barker (1824-1904). (Coll. BBC.co.uk)
De slag van Marston Moor wordt verondersteld te zijn geweest de grootste veldslag
ooit gevochten op Engels bodem. Ondanks dat de Royalisten met 10.000 manschappen
minder troepen had, dan de Parlementariërs, was de uitkomst geenszins een uitgemaakte
zaak. Maar na aanvankelijke succes aan de linkerkant en in het midden werd Rupert
op dramatische wijze verslagen. In slechts een paar uur op Marston Moor was het lot
van York en de controle van het Noorden beslist. (Bron: Battlefieldtrust.com) |
|
Elizabeth Castle, Jersey. Ets van
Wenzel Hollar (1607-1677). (Coll. Harvard Art Museums, New York)
25 juni 1646 vertrok hij van Jersey eerst in een kleine sloep en daarna met een groter
schip en vijf of zes schepen met bagage, in stormachtig weer. Vrijdag 26 juni ging
Charles met zijn gevolg, waaronder schoenmakers, kleermakers en wasvrouwen, aan land
in Coutainville in Frankrijk. Vandaar reisde hij naar St. Germain waar hij na meer
dan twee jaar zijn moeder weer zag. In augustus voegde de neef Prins Rupert zich
bij hen, omdat hij na de val van Oxford ook uit Engeland moest vluchten. |
|
Voor de Engelse gemeenschap van Charles
werd het steeds moeilijker om contact met hem te krijgen, omdat de Fransen steeds
meer beslag op hem legden. Hoewel hij al in juni was aangekomen, maakte hij pas in
augustus zijn opwachting bij het Franse hof in Fontainebleau. Omdat hij geen woord
Frans sprak werd het een stille ontmoeting, maaar tijdens zijn verblijf werden jachtpartijen
en vermaak georganiseerd.De winter van 1646-47 was een vrolijke tijd voor Charles,
omdat het Franse hof naar Parijs was teruggekeerd.
De 16-jarige Charles bezocht concerten, bals, maskerades en toneelstukken. Zijn moeder
probeerde hem aan zijn nicht Marie de Bourbon, Mademoiselle (1627-1693), te koppelen.
Zij zou een rijke erfgename worden en daarom probeerde de tot armoede veroordeeelde
Henrietta Maria haar in ballingschap verkerende zoon uit te huwelijken.
Mademoiselle was precies 3 jaar ouder dan haar neef Charles en was op haar hoogtepunt
van schoonheid.
Maar het klikte niet tussen die twee. Charles had een hekel aan zijn hooghartige
nicht, met wie hij geen woord kon wisselen omdat hij geen Frans sprak.
De Prins bleef bij zijn moeder tot mei 1648, toen de Tweede Engelse Burgeroorlog
uitbrak en Charles II vanuit Engeland werd teruggeroepen uit Frankrijk.
Charles II was naar Den Haag gevlucht, omdat hij meer hulp verwachtte van zijn zuster
Mary en zijn schoonbroer Willem II, de Prins van Oranje, dan van zijn Franse familie.
In Den Haag had Charles II een korte affaire met de uit Wales afkomstige Lucy Walter,
die in 1649 beviel van een zoon, de latere Hertog van Monmouth. Hij was een van de
14 illegale kinderen die Charles II verwekte bij minstens 15 minnaressen. |
Rechts: Anne Marie Louise d'Orléans,
La Grande Mademoiselle. Schilder Charles Beaubrun (Charles Bobrun) (1604ó1692). Volgens
de bron is het een schilderij uit 1640, toen de Mademoiselle 13 jaar oud was. (Bron:
Gogmsite.net) |
|
Bronnen: |
Charles II van Engeland op Wikipedia |
Charles II (1630-85),
when Prince of Wales |
The Battle of
Marston Moor, 2 July 1644 by John Joseph Barker (1824ó1904) |
Elizabeth Castle in Jersey (1651) |
Anne Marie Louise
d'Orléans, La Grande Mademoiselle op Wikipedia |
Anne Marie Louise d'Orléans,
La Grande Mademoiselle Schilder Charles Beaubrun |
|