Jan Brueghel de Oude (1568 - 1625) Struikrovers houden reizigers staande , 1603
Voorname reizigers zijn onderweg in een heuvellandschap. Voor de huifkar zijn 3 paarden aangespannen. De huifkar wordt overvallen door bandieten. De voerman met een rode jas, die op het witte paard zat, is geschrokken van zijn paard gesprongen en verschuilt zich achter de huifkar. De vrouw, die centraal in de huifkar zit kijkt heel neutraal in de verte, recht naar voren en negeert de mannen te paard. In de verte rijden huifkarren over de heuvels. Jan Brueghel tekende rechts een kruisbeeld met in de verte galgen en een rad. Aan een van de galgen bungelt een lichaam. Is dat bedoeld als waarschuwing aan de ruiters, die de huifkar staande houden?
 
 
Jan Brueghel was de zoon van Pieter Brueghel de Oude en vader van Jan Brueghel de Jonge. Ook was hij de broer van Pieter Brueghel de Jonge, de oom van Jan van Kessel en de schoonvader van David Teniers de Jonge. Zijn vader stierf een jaar na zijn geboorte. Hij kreeg zijn opleiding van zijn grootmoeder, die miniatuurschilderes was, en van Pieter Goetkindt. In 1589 trok hij naar Italië, waar hij in Napels, Rome en Milaan werkzaam was. In Rome raakte hij bevriend met Paul Bril. De twee schilders werkten samen en oefenden een sterke wederzijdse invloed op elkaar uit. Een andere samenwerking was die met Johann Rottenhammer, die hem bekend maakte met de kunst in Venetië.
Terug in Antwerpen keerde hij terug naar het type panoramische vergezichten omzoomd door coulisseachtige bergen zoals dat in Vlaanderen traditie was (vergelijk de werken van Joos de Momper). Ook het traditionele driekleurenschema (bruine voorgrond, groen middenplan, blauw verschiet) en de hoge horizon zijn onverminderd aanwezig. Weer wat later, rond 1605, krijgt het dorpsgezicht met lage horizon zijn voorkeur. Ten slotte, rond 1610, schilderde hij meer open landschappen met een realistischer inslag die aan het Brabantse landschap herinneren. Ze zijn veelal gestoffeerd met reizigers in huifkarren of boeren.
 
Bronnen:
Jan Brueghel de Oude op Wikipedia
Museo del Prado