Pieter Bartholomeusz.
Barbiers (1772-1837) |
Pieter Barbiers, in de literatuur
ook vermeld als Pieter III Barbiers Bzn, (Amsterdam, 23 januari 1772 - Haarlem, 10
september 1837) was een Nederlandse schilder, graveur en tekenaar.
Barbiers leerde schilderen van zijn vader. Hij verhuisde naar Haarlem, waar hij op
5 december 1793 werd opgenomen in het Sint Lucasgilde. Hij werd tekenmeester van
het Haarlems Teekencollegie en was medeoprichter van het tekengenootschap Kunst Zij
Ons Doel. Barbiers schilderde met name genrestukken en historische onderwerpen.[2]
Hij gaf les aan zijn kinderen Pieter Barbiers (1798-1848) en Maria Geertruida Barbiers
(1801-1849) en Johannes Petrus van Horstok. (Bron: Wikipedia.org) |
|
Badkoetsen Scheveningen, 1822. (Coll.
Rijksmuseum, Amsterdam). (Klik voor een groter formaat op de afbeelding) |
|
De zee en het strand links bij de
Kerkwerf (de kop van de Keizerstraat), gezien vanuit het Heerenlogement; op de voorgrond
linksonder de bovenkant van het Kalhuis, en rechts de linkerzijde van het huis Onderduyn
of Nieuw-Soetenburgh; op het strand enige tentachtige wagens, die gebruikt werden
als badkoetsen. (Coll. Beeldbank Haags Gemeentearchief). (Klik voor een groter formaat
op de afbeelding) |
|
Bronnen: |
Pieter Bartholomeusz. Barbiers op Wikipedia |
Badkoetsen Scheveningen, 1822 |
De zee en het
strand links bij de Kerkwerf |