|
|
|
Andreas 'Andries'
Schelfhout (1787-1870) |
Strand bij Scheveningen met op het
duin de vuurtoren, 1856. (Coll. Lempertz, Keulen). In 1850 werd een nieuwe vuurbaak
gebouwd en verhoogd tot 29 meter. In de oude vuurbaak zaten 3 lampen en die werden
in de nieuwe vervangen door één cata-dioptriek toestel. Op het dek
van een gewoon zeeschip kon men op een afstand van 4 mijlen nog zien waar Scheveningen
lag. |
|
Andreas Schelfhout (1787-1870) was
een Nederlands landschapsschilder, etser en lithograaf.
Schelfhout was de zoon van de Gentse lijstenmaker en vergulder, Jean-Baptiste Schelfaut,
die zich in 1788 in Den Haag vestigde. Hij begon als medewerker van zijn vader bij
het maken en vergulden van lijsten tot zijn vierentwintigste. Hij was ook gevelschilder,
maar maakte ook schilderijen in zijn vrije tijd. In 1811 maakte Schelfhout zijn debuut
in een tentoonstelling met drie kleine werken. Deze landschappen trokken de belangstelling
van het publiek. Zijn ouders begrepen dat hij potentieel bezat en stuurden hem voor
verdere opleiding naar Joannes Breckenheijmer, die toneeldecorateur bij de Haagse
Schouwburg was. Hij leerde er niet alleen de technische aspecten van het vak, zoals
perspectief en verfbereiding, maar ook hoe hij landschappen of stadsscenes moest
schilderen. Hij maakte studies van de grote meesters uit de 17de eeuw en begon te
schilderen in de open lucht (hij was hierin een voorloper van de School van Barbizon).
(Bron: Simonis&Buunk, Ede) |
|
Bronnen: |
Andreas Andries Schelfhout op Wikipedia |
Strand bij Scheveningen
met op het duin de vuurtoren |
|
|
|