Brussel 15 maart 1658 - 31 maart 1660
 
Vrede van de Pyreneeën op Fazanten eiland. (Schilderij en tapijt.) (Bron: Wikipedia.org)
Met de Vrede van de Pyreneeën kwam op 7 november 1659 een einde aan de Spaans-Franse conflicten die voortvloeiden uit de Dertigjarige Oorlog. In ruil voor vrede zag de Spaanse koning Filips IV af van zijn rechten op de landen en steden aangesloten bij de Unie van Atrecht : Artesië, de graafschappen Bonen en Henegouwen en delen van Vlaanderen (onder andere Duinkerke); verder delen van Luxemburg en Lotharingen en diverse heerlijkheden in de Languedoc. Bovendien kwamen beide landen een nieuwe grens overeen, waarbij Spanje afstand deed van de Roussillon, een deel van Navarra en het noordelijke deel van de Cerdagne. Het verdrag werd bezegeld met het huwelijk tussen Lodewijk XIV en Filips' enige dochter, de infante Maria-Theresia van Spanje. (Bron tekst: Wikipedia.org)
 
Sinds zijn vertrek uit St. Malo wist niemand waar Charles was. Als alternatief voor zijn reis naar Engeland had Charles bij de onderhandelingen over het verdrag willen zijn, maar in plaats daarvan maakte hij meer een plezierreis naar de Pyreneeën, dan een politieke missie met grote belangen.
Charles, Ormonde en Bristol reisden langzaam zuidwaarts, naar La Rochele, waar ze een schip wilden nemen, dat hun naar Madrid zou brengen. Het duurde tot 22 september voor ze La Rochelle bereikten, waarvan dan Charles eindelijk een brief schreef naar zijn bezorgde vrienden in Brussel. Hij vroeg zijn bediende met schone kleren te sturen. De brief was tegelijk een opluchting en een teleurstelling. Ze waren bij dat hij veilig was, maar hij zou te laat bij de ondertekening van het verdrag tussen Spanje en Frankrijk zijn. Don Luis en Kardinaal Mazarin zouden 25 september na ondertekening van het verdrag weer uit elkaar gaan.
In gelukkige vergetelheid over deze zaken treuzelde Charles in La Rochelle. Charles vertelde later, dat hij 8 dagen op wind had zitten wachten, die hen naar Madrid zou brengen. Maar de wind was ongunstig en hij besloot de reis over land te maken als tijdverdrijf.
In plaats van een directe route te nemen naar Bordeaux ging hij door de Languedoc naar Toulouse, waar het Franse Hof zich tijdens de onderhandelingen over het verdrag had teruggetrokken.
Vandaar reisde hij verder naar Spanje en vanuit Zaragozza schreef hij een brief naar Brussel. Daar kreeg hij het bericht, dat Don Luis hem in Fuenterrabía verwachtte. Deze keer vertrok Charles onmiddellijk en 28 oktober 1659 werd hij plechtig ontvangen door Don Luis, die hem met bewaking en koetsen tegemoet kwam en Charles naar het kasteel bracht, waar hij met 3 salvo's van de artillerie werd begroet en Charles logeerde in de woonruimte van Don Luis. In het kasteel werd Charles ontvangen alsof hij de Koning van Spanje zelf was, met de dagelijkse verontschuldigingen van zijn gastheer, dat Koning Filips IV hem niet kon ontvangen in Madrid, maar dat ze hoopten dat Charles weer op de troon in Engeland zou worden gezet.

Toen Armorer op 6 november het nieuws kwam van de gedwongen ontbinding van het Engelse Parlement door Lambertr, haastten alle Spanjaarden en veel Fransen zich Charles te feliciteren en toen het verdrag op 7 november eindelijk werd getekend, drong Don Luis aan op een conferentie tussen hemzelf, Mazarin en Charles.

Maar Mazarin kon nog niet openlijk breken met de Engelsen. Eerst moest het huwelijk van Louis XIV met Maria-Theresia van Spanje, voltrokken worden en het Hof zijn teruggekeerd in Parijs.
Don Luis stelde zijn actie uit na de onderwerping van Portugal. Daarmee bleef de zaak van Charles rusten.
Vanuit Brussel werd aan de vrienden in Engeland verteld dat Charles zeer bevredigende beloften had gekregen van Don Luis en Mazarin. (Bron tekst: The Travels of the King, Charles II in Germany and Flanders 1654-1660 by Eva Scott).
Bronnen:
Charles II van Engeland op Wikipedia
Schilderij: Vrede van de Pyreneeën op Fazanten eiland
Tapijt: Vrede van de Pyreneeën op Fazanten eiland
Boek TheTravels of The King